Mikołaj Wleń

MAŁE MYŚLI NA NIEDZIELĘ 13/05/2018

ŹRÓDŁA NIEPOKOJU

Moralno-osobowa dojrzałość człowieka charakteryzuje się przyjęciem prawdy, także tej trudnej, a nawet bolesnej. Doświadczyłem tego bardzo wiele razy i dziękuje za to doświadczenie Bogu! Ukrywanie bowiem prawdy w imię „dobrego imienia” niszczy człowieka i degraduje moralność. „ Sztucznie otrzymywana dobra reputacja jest mdła i wyostrza apetyt na hańbę. Tak wielką staje się pogarda dla ludzi, że chciałoby się być od nich wzgardzonym. W szacunku ludzkim tkwi nuda” (W. Hugo, Pracownicy morza).

Odpowiedzialność za siebie i innych zobowiązuje też do poznania prawdy o sobie i otaczającym nas świecie. Taki człowiek staje się pożyteczny sobie i innym, pamiętając, że „Być potrzebnym, to coś więcej niż być popularnym”. Ludzkie wysiłki w poznaniu prawdy i kierowaniu się nią nie zawsze są skuteczne. Człowiek bowiem nie jest w stanie poznać pełnię prawdy oraz zawsze skutecznie kierować się nią w swoim życiu. W tym wspiera nas Bóg, posyłając Ducha Prawdy, który „doprowadzi… do całej prawdy” (J16, 13). Boży Duch oznajmia ludziom pełną prawdę naszej egzystencji nie tylko w zakresie życia ziemskiego, ale też rzeczy „przyszłe”. Poznanie pełni prawdy swej egzystencji napełnia człowieka spokojem i radością, czego świadectwem jest to wyznanie : „Czymże bym ja był i jakżebym życie swoje przeżył, gdybym nie miał tych wierzeń, gdybym nie wiedział, że należy żyć dla Boga, a nie po to jedynie, by zaspokajać swe potrzeby” (Tołstoj. Anna Karenina).

Pisząc, a właściwie dzieląc się wyżej wspomnianymi refleksjami, zmierzam do uświadomienia wam jeszcze pewnej dobitnej sprawy. Otóż w naszym ludzkim życiu doświadczamy dwóch skrajnych postaw – radości i smutku. Każda z nich ma swoje uwarunkowania oraz wyznacza odpowiedni cel naszych działań. Ważne jest abyśmy znali, te uwarunkowania, gdyż, „żeby coś znaleźć, trzeba wiedzieć czego się szuka” (ks. J. Twardowski). Szczególnie znaczące jest poznanie przyczyn smutku, gdyż to umożliwia wyjście z tego stanu, który nas niepokoi. Radość bowiem umacnia nas w spokoju, smutek zaś „dołuje” i domaga się zmiany. I tu ważne jest życie w prawdzie. W odkrywaniu ukierunkowania naszego życia korzystamy z pomocy innych ludzi, zwłaszcza tych najbliższych, którym ufamy bezgranicznie. Należy pamiętać, że : „Nie ma nic niemożliwego dla tego kto wierzy i nie ma nic trudnego dla tego kto kocha” (Św. Bernard).

Popatrzcie na źródła niepokoju, uczniów Chrystusa, które ukazuje nam Ewangelia wg. Św. Jana. Otóż ci ludzie, z krwi i kości prawdziwi Żydzi, nie mogli zrozumieć, co znaczy wyznanie Jezusa : „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć i znowu chwila, a ujrzycie Mnie” (J16, 17). Chrystusowe wyznanie ukazuje cel Jego zbawczej misji : Jego śmierć zbawi ludzkość. „Nie łatwo uwierzyć, że w śmierci jest życie, rzucić wszystko na jedną kartę. Świat kusi mnie, Panie, bym Ciebie zapomniał, lecz cóż życie bez Ciebie jest warte?”

I cała prawda życia właśnie tutaj jest zawarta. W duchu wiary w stałą obecność Chrystusa wyznajemy, że „nie mogliśmy Cię zatrzymać na tej ziemi, ale nie wypuściliśmy Cię z naszych serc” (Ks. J. Twardowski). Z Bogiem.

Wasz Przyjaciel