Mikołaj Wleń

MAŁE MYŚLI NA NIEDZIELĘ 14/01/2018

POSZLI, ZOBACZYLI I ZOSTALI

Pozostając jeszcze w klimacie Bożego Narodzenia, przyjdźcie dziś tj. 14 stycznia 2018r. na Eucharystię niedzielną. Przybądźcie na coniedzielne spotkanie z Chrystusem. Jeszcze kolędy cisną nam się na usta, ale już słuchamy słów świętego Jana Chrzciciela, który wskazuje na Jezusa – Baranka Bożego. Mamy dziś usłyszeć to wskazanie i pójść za Mistrzem z Nazaretu. Dzisiaj właśnie o tym będzie to moje krótkie rozważanie. Dlaczego? Ano właśnie dlatego, że dzisiejsza Ewangelia wg św. Jana (J1 35-42) jest dla mnie osobiście istotna i to w kilku aspektach. Oby i dla każdego z was była taka, bo Kościół czytając ten tekst w drugą niedzielę w ciągu roku, zachęca nas do odpowiedzi na Boże wezwanie.

Wybranie przez Boga wymaga ludzkiej odpowiedzi. Najpiękniej ukazuje to właśnie Ewangelia wg św. Jana (J1,35-42). Opisana w niej scena, powołania pierwszych uczniów, jest niezwykle głęboka pod względem treści. Podczas tego wydarzenia padają jakże piękne słowa Chrystusa : „Czego szukacie?” To zapytanie wyraża wszystko. Nie jest zwrotem powitalnym, zwykłym pozdrowieniem spotkanych ze sobą ludzi. Jest wołaniem o tożsamość. Na owo pytanie uczniowie odpowiadają bardzo konkretnie : „Nauczycielu, gdzie mieszkasz?” Nie mówią : chcemy się dobrze urządzić, ale znaleźć przy Tobie i dzięki Tobie prawdziwe szczęście. Pytają Jezusa niejako o to, kim tak naprawdę jest, aby mogli uwierzyć. On nie odrzuca ich pytania, udziela zaś ciekawej odpowiedzi : „Chodźcie a zobaczycie”. Na to Ewangelia Łukasza dodaje swoje podsumowanie : „Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka i tego dnia pozostali u Niego”.

Według mnie, kluczem do zrozumienia dla nas współczesnych chrześcijan jest, jak ważne jest to wezwanie przez Boga i jaka jest nasza odpowiedź wiary. Zastanówmy się nad trzema istotnymi (fundamentalnymi) czasownikami z dzisiejszej Ewangelii : „poszli, zobaczyli i zostali u Niego”. Uważam i tym się z wami dzielę, że liturgia słowa dzisiejszej niedzieli przypomina nam niejako trzy zasadnicze rysy chrześcijaństwa. Streszczają się one w postawie pierwszych uczniów. Pójść za Jezusem, zobaczyć gdzie mieszka i pozostać u Niego. Te elementy odpowiadają konkretnym cnotom rozwijanym w naszym religijnym wzrastaniu. Wiara pozwala pójść za Panem Jezusem, nadzieja zobaczyć gdzie mieszka i miłość , pozostać u Niego. W tych wszystkich etapach musimy zachwycić się Jezusem jako człowiekiem i uwielbiać Go jako Boga. Jego zbawcza Ewangelia ma stać się treścią naszego życia. Jest to kierunek, który trzeba bezwarunkowo obrać. Zachęcał nas do takiego działania Jan Paweł II, który w 1997 roku przypominał : „Nie wystarczy przekroczyć próg, trzeba iść w głąb. Ponadto pogłębił tę i podobne do niej myśli, w Liście apostolskim ogłaszającym Rok Eucharystii „Mane nobiscum Domine”. W tym ostatnim zachęca, nawołuje wręcz do pozostania z Chrystusem na wzór uczniów spotkanych na drodze  do Emaus. Pozostać z Nim to zaprosić Go do swojego życia i pozwolić, aby nam towarzyszył i wyjaśniał Pisma. Nie wystarczy zatem uwierzyć, ale trzeba z ufnością, z życiową nadzieją, wiarę przyjąć i nią żyć. Wtedy w pełni odpowiemy na wezwanie Boga, który powołuje nas do prawdziwej bliskości z sobą.

Wasz Przyjaciel