Mikołaj Wleń

MAŁE MYŚLI NA NIEDZIELĘ 26/11/2017

PIĘKNE KRÓLESTWO

Kilka myśli na Uroczystość Chrystusa Króla? O takie rozważanie prosiła mnie przez pocztę elektroniczną jedna z czytelniczek. No cóż, prośbę należy spełnić. Dlatego dziś powstało to małe rozważanie.

Zacznę od pewnej starej myśli św. Augustyna, która zapomniana przez współczesnych chrześcijan, powinna być ciągle przez nas wspominana. Św. Augustyn pisał : „dwie miłości powołały dwa państwa : miłość własna, posunięta, aż do pogardy Boga, powołała państwo ziemskie; miłość Boga zaś posunięta aż do pogardzania sobą, powołała państwo niebieskie. Pierwsza szuka chwały w sobie, drugie w Panu. Bo pierwsze pragnie ją zdobyć u ludzi, dla drugiego zaś najważniejszą chwałą jest świadek jego sumienia Bóg”.

Królestwo Chrystusa, o którym wspomina liturgia ostatniej niedzieli roku liturgicznego, z całą pewnością nie jest czymś, co można by sprowadzić do mechanizmów politycznych i społecznych, nawet jeśli moglibyśmy mówić o jego skutkach czy przejawach w życiu publicznym. Nie buduje się go przecież przez dokonanie określonych zmian, przeorganizowanie struktur ani zaprowadzenie ładu w świecie. Królowanie Chrystusa jest rzeczywistością dynamiczną i oznacza Jego panowanie nad nami, kierowanie naszymi myślami, pragnieniami i działaniami. W życiu pojedynczych osób, jak i społeczności nie wystarczy wyznaczyć sobie cel i opowiedzieć się po słusznej stronie, ale trzeba podejmować próbę dosięgnięcia rzeczywistości, która stale się nam wymyka. Chodzi mianowicie o wczucie się w sposób myślenia samego Boga.

Wspaniały obraz tego sposobu „życia Bożego” obrazuje Ewangelia wg św. Mateusza (25, 31-46). Uderza w niej zaskoczenie zarówno tych, którzy zostali do tego królestwa przyjęci, jak i tych, którzy się tam dostali. Fundamentalny wybór Chrystusa musi być co dzień ponawiany, rozeznanie woli Bożej trzeba podejmować ciągle od nowa. W przeciwnym razie staniemy się ofiarami własnej pychy i megalomanii.

Podstawowa zasada jaką podaje Ewangelia na Uroczystość Chrystusa Króla, w niedzielę 26 listopada 2017r. jest rozbrajająco prosta : Chrystus, którego mam wybierać, kochać i czcić kryje się w „najmniejszym”. To znaczy w kimś, kto nie wywołuje we mnie pobożnych skojarzeń. Gest miłosierdzia bez względu na to, czy uczyniony temu czy innemu, np. ostatniemu z naszej prywatnej hierarchii, świadczy o tym, że udało nam się wczuć w spojrzenie Dobrego Pasterza, albo raczej, że to Jemu udało się uleczyć nasze spojrzenie. Jego królestwo obejmuje tych, dla których takie gesty niepostrzeżenie stały się stylem życia.

Dlatego w tę niedzielę uwielbiajmy Chrystusa jako władcę, który przyjmuje nas do swego królestwa, „królestwa prawdy i życia, królestwa świętości i łaski, królestwa sprawiedliwości , miłości i pokoju.”                         
Wasz Przyjaciel